No norte da Terra, en Irimia, un monte lene, acougado de pedras, alí contan que naceu Nauia.
Desde aquela, Nauia móvese por todos os ríos do país e cando o día torna lusco fusco deixa esvarar a súa barca río abaixo ata afundirse nos Pozos Negros.
Nauia é áxil e rápida entre os montes e os ríos. Non se pode escapar un dela con facilidade. Móvese máis rápido que os salmóns e as troitas, aínda que se mergulla vestida nos torrentes. Ve baixo a auga que corre nos invernos coma quen mira o mediodía nun prado.
Ten dúas cornas cabo da fronte, e a forma dun salmón pintado nas costas.

NAUIA