#gorzowskichemik

SZANOWNI ABSOLWENCI GORZOWSKIEGO CHEMIKA

Dziś kończy się pewien etap waszego życia. Opuszczacie naszą szkołę dumnie trzymając świadectwa wieńczące waszą ciężką i wyczerpującą pracę. Wielu z was jest dumnych z osiągniętych wyników i potwierdzają

one wysiłek jaki włożyliście, aby osiągnąć status absolwenta

Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących.

To wyjątkowy rok pod wieloma względami. Kilkanaście ostatnich miesięcy to okres, w którym ogromną rolę musiała odgrywać wasza determinacja, systematyczność i pracowitość wszak większość czasu spędziliście przed komputerami ucząc się zdalnie. Z pewnością nie tak wyobrażaliście sobie tę ostatnią klasę, która powinna obfitować w wydarzenia

o niezapomnianym charakterze jak studniówka, wycieczki z wychowawcami, domówki i niekończące się rozmowy

z koleżankami i kolegami. Tamten świat „sprzed” wywrócił się i to wy byliście w tym wszystkim najbardziej poszkodowani. Szkoła powoli będzie wracać do tego co było przed, ale dla was – absolwentów – to kolejna lekcja historii, w której uczestniczyliście w roli głównej.

Dwa tysiące dwudziesty pierwszy jest także rokiem jubileuszu szkoły. Przez siedemdziesiąt lat mury naszego „Chemika” opuszczały kolejne roczniki uczniów. Inaugurując swoje dorosłe życie poza szkołą dołączacie tym samym do tysięcy absolwentów rozsianych po całym świecie. To sprawia, że nasza „chemiczna” rodzina wciąż stanowi ważną dla Gorzowa, regionu, Polski i świata część składową, a dobre imię szkoły powtarzane w środowisku jest także waszą zasługą.

Pomimo tego, że w tym roku pożegnanie absolwentów jest wyjątkowe z wielu powodów to chcielibyśmy, abyście czas, który spędziliście w szkolnych ławkach wspominali z radością, sentymentem i nieodpartym pragnieniem powrotu choć

na chwilę. My - nauczyciele i dyrekcja - tu zostajemy z przekonaniem, że zrobiliśmy wszystko, aby przygotować was jak najlepiej potrafimy do dorosłego życia. Będziemy wyczekiwali od was pozdrowień, śledzili wasze sukcesy i jeśli zajdzie

taka potrzeba wesprzemy także w chwilach zwątpienia. Czas nauki skończył się, ale nie skończyła się nasza wspólna droga, bo jakąś cząstkę siebie zostawiacie w nas na zawsze.

Dziękujemy